Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Anna Konda leżał w rurze i czuł, jak głód ściska mu żołądek. Z ulic dobiegał hałas orkiestr dętych i zapach gotowanych parówek. Nagle usłyszał głośny plusk dochodzący gdzieś z głębi kanałów. Był już tak głodny, że ledwie miał siłę, żeby popłynąć w tę stronę. Gdy jednak tam dotarł, ujrzał coś znajomego: (...) Mężczyzna otworzył usta najszerzej, jak tylko mógł. To znaczy bardzo szeroko. Ale oczywiście było to nic w porównaniu z tym, jak szeroko otworzył paszczę Anna Konda."

"Anna Konda leżał w rurze i czuł, jak głód ściska mu żołądek. Z ulic dobiegał hałas orkiestr dętych i zapach gotowanych parówek. Nagle usłyszał głośny plusk dochodzący gdzieś z głębi kanałów. Był już tak głodny, że ledwie miał siłę, żeby popłynąć w tę stronę. Gdy jednak tam dotarł, uj...

Rozwiń

Zwiń

"- Masz jakieś ostatnie słowa,
muchacho?
- Mam - przytaknąłem - ale niewiele.
- To przygotuj je sobie.
Wypowiedziałem słowa, które ułożyłem
sobie w myślach:
- Śpij i nie przebudź się już nigdy.
(...)
Człowiek oszukuje siebie tak często, że
gdyby mu za to płacili, to mógłby się
spokojnie utrzymać."

"- Masz jakieś ostatnie słowa,
muchacho?
- Mam - przytaknąłem - ale niewiele.
- To przygotuj je sobie.
Wypowiedziałem słowa, które ułożyłem
sobie w myślach:
- Śpij i nie przebudź się już nigdy.
(...)
Człowiek oszukuje siebie tak często, że
gdyby mu za to ...

Rozwiń

Zwiń

"Podjąłem niebezpieczną decyzję - powiedział Zadura patrząc w ciemność.
- Tak, ale ty ryzykujesz nie tylko sobą. Rzucasz na szalę także innych, czy chcą, czy nie!
-Sądź mnie za to! Możesz mnie sądzić i skazać, lecz ja postanowiłem już dawno: „Zdobędę tutaj mój ratusz, a potem niech sobie biją dzwony, jak chcą, na alarm, na trwogę, na pogrzeb czy na zwycięstwo!"
-Człowieku - zajęczał głos i rozniósł się z echem - wtedy była wojna, wtedy była wojna!"

"Podjąłem niebezpieczną decyzję - powiedział Zadura patrząc w ciemność.
- Tak, ale ty ryzykujesz nie tylko sobą. Rzucasz na szalę także innych, czy chcą, czy nie!
-Sądź mnie za to! Możesz mnie sądzić i skazać, lecz ja postanowiłem już dawno: „Zdobędę tutaj mój ratusz, a potem niech ...

Rozwiń

Zwiń

"Bębnienie na zewnątrz było coraz głośniejsze, od ogniska dobiegał śmiech i śpiewy. Naga położyła się na skórach, opierając ramiona na podgłówku. Wiele Ciosów wsunął ręce pod jej talię, zaczął całować jej piersi. Była wciąż trochę przestraszona i czuła odrazę na myśl o tym co za chwilę miało się stać, ale nie było to już obezwładniające przerażenie. Zdobyła się nawet na to, żeby pogłaskać młodego Indianina po twarzy.
Przykucnął nad nią, a potem opuścił biodra w stronę jej bioder Wszedł w nią zdecydowanym ruchem, ale nie sprawiając jej bólu Zamknęła oczy.
Zagłębiał się w nią, a ona skupiła się na dwóch powiązanych z sobą myślach...
(...)
Będę żyć.
Znalazłam sposób.
Będę żyć."

"Bębnienie na zewnątrz było coraz głośniejsze, od ogniska dobiegał śmiech i śpiewy. Naga położyła się na skórach, opierając ramiona na podgłówku. Wiele Ciosów wsunął ręce pod jej talię, zaczął całować jej piersi. Była wciąż trochę przestraszona i czuła odrazę na myśl o tym co za chwil...

Rozwiń

Zwiń